Een dikke week geleden alweer … de vakantie 2012 …
Dit jaar hadden we grote plannen, al sinds de winter vertelden we iedereen die er naar vroeg dat we van plan waren het Oostelijke wad beter te leren kennen, een trip over de Duitse wadden of misschien zelfs Denemarken, nou ja, eiland hoppen dat was het idee … altijd gevolgd door “indien het weer het toelaat” en “we zien wel hoe ver we komen” natuurlijk.
Het is dan ook wat zuur te constateren dat we niet verder zijn gekomen dan Schiermonnikoog, aan de andere kant, 2 jaar geleden maakten we een soortgelijke trip, en waren we daarover razend enthousiast … kortom eigelijk hebben we niets te zeuren. Een kort verslagje:
Zaterdag 7 juli, VAKANTIE , Yeah ! JOEPIE … bah rotweer … we besluiten pas na het weekend te vertrekken.
Maandag 9 juli, Rustig aan, met een overbeladen auto naar de boot, 2 Genua’s en een Halfwinder mee, want we gaan immers heerlijk over het wad toeren. ’s avonds in de haven nog gegeten, het plan is om de volgende ochtend te vertrekken.
Dinsdag 10 juli, de meegenomen Laptop fungeert voor geen meter, dus snel naar huis om het ding om te wisselen voor het oude EEEpctje. In de loop van de dag vertrokken richting Stavoren, en door de sluis heen met een 3/4 bft op de high Aspect in 1 rechte lijn richting Makkum, redelijk weer, niet warm, maar ook geen lelijk weer. Met een 4/5 bft lager wal Makkum binnen gesurft, vroeg plat.
Woensdag 11 juli, Goedemorgen Makkum, het doel is Terschelling, maar dan via het Verversgat en Inschot, dus over de ondieptes. Een stevig windje, tussen de 20 en 23 knopen ( dikke 5, kleine 6 ), maar het is te bezeilen ( dubbel rif, en high aspect fok ). Prachtige tocht, met een bloedgang, topsnelheid boven de 7.3 knopen SOG (op GPS). Het laatste stuk onder Terschelling voor de wind, brute donkere luchten, Terschelling mooi in de zon.
Tijdens het maken van een foto krijgt Nienke bij een onbedoelde klapgijp de giek vol in het gelaat, ze valt, op en door de zeerailing, ik kan haar nog net beetpakken aan de lus op haar reddingsvest en binnenboord slepen, gelukkig geen letsel, wel even de weg kwijt dus vooral even rustig aan doen. Tegen 18:30 leggen we aan in een bijzonder rustige haven van Terschelling. Is dit hoogseizoen ?
Donderdag 12 juli, ff bijkomen, Nienke knapt op, zeerailing provisorisch gerepareert, kuiptent op de boot gezet, het weer is wisselvallig.
Vrijdag 13 juli, ha, vrijdag de 13de, we moeten het lot maar niet tarten en blijven hier nog even. Met de kleine meid naar museum geweest en met de elektronica aan de slag, 25amp acculader gemonteerd.
Zaterdag 14 juli, even een eindje lopen werd ca 14 kilometer, op de terugweg hongerig bij een pizzaria gestopt en Else kennis laten maken met het fenomeen pizza. Tevens gezellig geborreld met een ouder echtpaar op een Trintella die naast ons lagen.
Zondag 15 juli, even wat minder wind, 4 a 5 bft, even na laag water van Terschelling vertrokken richting Ameland, met natuurlijk ‘zeehonden garantie’. De wind en stroming waren gunstig, erg gunstig, alleen op de fok liepen we regelmatig 6 knopen, daardoor vroeg in het Oosterom ( geul onder Ameland ) en bij de eerste ondiepte ( boei O24 ), hier een fout gemaakt, de O26 lag ergens anders dan verwacht en dus navigeerde ik de boot vakkundig op een
zandbank naast een mosselperceel. Oeps. Het anker uitgezet en een half uur gewacht, waarna er weer voldoende water stond ( ondertussen 20/30 cm meer ) en we de route konden vervolgen. De zeehonden hebben we gezien, maar door de aanhalende wind vlogen we er met een rotvaart voorbij, jammer, niet het romantische beeld wat we voor ogen hadden. In het begin van de avond Ameland aangelopen, langszij een echtpaar uit Stiens met eveneens een Jeanneau ( Melody ). Die nacht hele serieuze wind gehad, schatting 8bft. Volgende ochtend boot verlegt, en langs de steiger, is wat handiger met Else en buggy etc.
Maandag 16 juli, stores … kortom, even naar de buurtsuper met de kleine, groot succes want er waren van die kleine winkewagentjes, leverde een hilarische tocht door de supermarkt op … het weerbeeld was veel harde wind met af en toe een bui.
Dinsdag 17 juli, Fietsen gehuurd, redelijk weer, zo nu en dan zon, maar nog steeds harde wind ( ruime 6 bft ), we besluiten naar het Strand te fietsen. Verbaasd zien we, ondanks de schamele 17 graden, bleke Duitsers in zwembroek enthousiast de golven in duiken, wij trekken slechts de zeiljassen uit, en zien hoe Else, gehypnotiseerd door de Noordzeebranding zo zelfstandig bijna 10 meter richting het water loopt, prachtig dit … maar nadat alles onder het zand zit vond ik het welletjes … nog een mooie fietstocht gemaakt langs de Ballumerbocht met eb, de wind haalt weer aan.
Woensdag 18 juli, Gatverdamme, het jeukt, we willen varen, voelen ons door het zeer slechte weer opgesloten, zeilen met 6/7 bft en serieuze buien is geen optie met Else erbij, de haven is saai, niemand komt buiten met dit weer en we hangen maar wat in de boot … Else proberen we te vermaken door haar kennis te laten maken met kleurpotloden, nadat ze 3 potloodpunten opgegeten heeft, en haar gezicht voorzien heeft van oorlogskleuren stellen we dit expiriment ook maar uit tot nader order.
Donderdag 19 juli, Nog steeds 6/7 bft, en af en toe een beste bui. s’middags klaart het even op, pakken we de huurfietsen en vluchten het bos in, aaaah , even geen wind, het zonnetje breekt door en Else ( dus wij ) genieten. Zo verdwijnt het nare gevoel van gisteren weer. We hakken de knoop door, de voorspellingen zien er goed uit voor het weekend, morgen vertrekken we richting Schiermonnikoog.
Vrijdag 20 juli, YESS, eindelijk weer zeilen, de wind is gaan liggen, de 4 bft voelt aan als windstilte, en, er zijn weer boten op het wad, we beseffen dat we de laatste 2 tochtjes ( kornwerd-Terschelling en Terschelling-Ameland ) geen enkele andere boot hebben gezien, nu is het alsof iedereen de touwen los heeft gegooid, dat is ontspannend omdat navigeren makkelijker is als er een paar mijl voor je ook bootjes varen. Het weer klaart in de loop van de dag op, we vertrekken in zeilpak, maar komen aan in Korte broek. Dit is genieten, ruim binnen de marges komen we aan op
Schier, de goedlachse havenmeester dirigeert ons naast 2 stalen zeiljachtjes van ongeveer dezelfde lengte. We liggen hier goed.
Zaterdag 21 juli, Dit is fijn, we hoeven geen kuiptent meer op te zetten, en kunnen weer buiten zitten, de haven hier leeft en bij elke vloed komen er weer nieuwe bootjes binnen.
Zondag 22 juli, WOEI !! zomer waar was je al die tijd?, het mag dan ‘slechts’ iets van 22 graden zijn, het voelt tropisch. We krijgen buren, langszij komen Jan en Hanneke met hun 2 kids. Gezellig, en voor Nienke wat makkelijker communiceren dan met het wat oudere Duitse echtpaar aan bakboord :-). Door het mooie weer zijn we gisteren vergeten boodschappen te halen, dus vandaag is “kliekjes-en-lunchophetterras-dag”.
Maandag 23 juli, ’s Ochtens met grote rugtas naar de supermarkt gerent, lekker in de zon ontbeten. Het is Warm, dus strandweer, ditmaal kan Else met een gerust hart in haar babybadpakje worden gehesen, en ze geniet. De haven wordt drukker en drukker, de bouwvak is begonnen in Noorde Nederland, dat is te merken … gezellig 5, soms 6 dik. De Duitse buurtjes zijn vertrokken, we liggen nu als 2de vanaf de steiger naast een pensionario-Hans-
Worst met veel praatjes.
Dinsdag 24 juli, het besluit is genomen, Borkum is niet te doen in 1 dag, en zou de terugreis ook nog eens met 2 dagen vertragen, die tijd hebben we eigenlijk niet meer. Bovendien liggen m’n ouders ergens op het Lauwersmeer. We varen halverwege de middag weg van Schier, ondanks uitdrukkelijk verzoek aan Hans-worst in het stalen bootje naast ons om ons wat ruimte te gunnen, besluit hij zodra wij de touwtjes los hebben gemaakt ook los te gooien. Hierdoor wordt ons de broodnodige ruimte ontnomen en drijven we nogal knullig zijwaarts richting een groep andere boten. Tja, een polyester midzwaardbootje met het spul omhoog en slechts 9 pk is nou niet het meest makkelijk te manouvreren bootje, dat was iets wat Hans-worst klaarblijkelijk niet wist. Zonder om te kijken vaart hij de haven uit. Even later kunnen wij door wat helpende handjes ook wegvaren. Even later in het laatste deel van de Siege Wal lopen we al zeilend Hans-worst op, die met wat handgebaren iets duidelijk probeert te maken, geen idee wat we
houden netjes koers ( we varen scherper, en tevens rechts in de vaargeul ) Hans-worst gooit ineens het roer om en komt rakelings achter ons langs varen ( 20 cm ? ) geen idee wat het nut van deze actie was, maar blij dat dat stalen schuitje een andere route richting Lauwersoog neemt.
In no-time zeilen we naar Lauwersoog, eindelijk eens met vol tuig ( Genua en volledig Grootzeil ), Else zit er bij en geniet zichtbaar. Aangekomen bij de sluis kunnen we al snel schutten, en varen op de pruttel het Lauwersmeer op richting het Boze Wiif, hiermee bedoelen we niemand persoonlijk, maar zo heet de eetgelegenheid waar mijn ouders als laaste zijn gesignaleerd. We spotten ze al snel en leggen de Elan langszij. Verassing …
In de namiddag besluiten we een Marrekrite plekje op te zoeken in het Lauwersmeer gebied, we volgen mijn ouders en leggen moeizaam aan ( lagerwal en te ondiep ) maar die avond genieten we van kleine Else die de smaak te pakken heeft en maar rondloopt op het eilandje. We sluiten de avond af met een borrel op de Elan, en mogen daarna kennis maken met het zoetwaterfenomeen “de steekmug”.
Woensdag 25 juli, we moeten gaan, het is prachtig weer, maar we moeten echt langzaam aan weer eens richting thuishaven. We vertrekken aan het eind van de ochtend richting Dokkum, een eindje voor de sluis van Dokkumer nieuwe zijlen nemen we afscheid van mijn ouders. We hebben alles meezitten, hoeven nergens lang te wachten, en pruttelen ( ja op de motor ) rustig door richting Dokkum. Vlakvoor Dokkum spotten we de Etap van Jan en Hanneke weer, we maken wat foto’s van ze, en varen door Dokkum richting Burdaard. Hier besluiten we even boodschappen te doen. De kleine Spar buurtsuper blijkt echter opgedoekt, bij de plaatselijke bakker echter kunnen we wat brood en fruit kopen.We kijken op de klok en zien dat Leeuwarden voor 16:00 uur niet haalbaar is, en daar zijn de bruggen tussen 16:00 en 18:00 uur gesloten.
We maken een pitstop in Wyns, hemelsbreed 5 km van huis, raar idee … en varen door naar Leeuwarden. precies 18:00uur kunnen we in collone door Leeuwarden, bij de C1000 doen we boodschappen, en dan beseffen we ons dat we waarschijnlijk Eernewoude of iig de Alde Feanen niet meer gaan halen voor 20:00 uur.
We varen Leeuwarden uit, de bruggen op de kanalen draaien nog tot 21:00uur waardoor we nog door kunnen varen tot Warga, in de sloot voor Warga is er nog een plekje vrij bij een marrekrite aanlegsteiger. We zijn moe, het is laat, we eten wat en gaan plat.
Donderdag 26 juli, heerlijk zeilweer, fijn wakker worden hier, met opzet de kont op de wind gehouden vanacht, dus een lekker frisse boot. We vertrekken vroeg, Nienke heeft kriebels, wetende dat de thuishaven nog 1 dagtocht verwijderd is wil ze naar huis, we besluiten eerst maar eens rustig richting Grou te zeilen. Op het pikmeer spot Nienke de Frya ! , ‘ons’ geliefde Jouetje ! mooi om te zien dat ze gebruikt wordt. Een kort
onderonsje gehad met de nieuwe eigenaren en daarna rustig doorgezeild ( alleen op Genua ) richting Sneekermeer.
Onderweg een ingeving; W en M, een bevriend stel met de beschikking over een zomerhuisje aan het water in Terhorne, stel nou dat … tja … ff bellen … zo liggen we s’middags in Terhorne achter het sloepje van W en M. gezellig. Moeten we vaker doen.
Maar de tijd dringt, Nienke wil naar huis vandaag. We vertrekken, na de brug van Heerenzijl hijsen we de Genua en steken de Goingarypster Poulen over, langs het Starteiland komen we weer op het kanaal. Het is rond etenstijd, en het wordt rustig op het water. Op de stuurautomaat vaart de boot rustig verder, Else speelt in de kuip terwijl Nienke in de kombuis verdwijnt.
Heerlijk warm eten geserveerd krijgen terwijl je in het avond zonnetje door de Jeltesloot richting Heeg zeit, dat is nog eens luxe … Vanaf het Heegermeer zet ik het grootzeil bij, en boom de genua uit, pal voor het lapje, de wind haalt wat aan en we lopen met ruim 5 knopen in 1 kaarsrechte lijn hard richting de Galamadammen.
Een paar uur later parkeren we de auto moe maar voldaan thuis weer op de oprit, dat was dan de vakantie 2012, 2.5 week op de boot, regen, wind, wadden, en uiteindelijk prachtig weer. Else heeft genoten, wij veel geleerd, en de boot, die heeft het fantastisch gedaan.
Op naar de aankomende weekenden! En volgend jaar wellicht bij Lauwersoog beginnen…?