Ameland

Het weer is wat omgeslagen, waaide het tot nu toe nooit meer dan 10 knopen, vandaag staat er ineens tot 15 knopen wind, geen probleem, maar we hebben Ameland gekozen als bestemming, en dat is grotendeels pal tegen de wind in. We liggen alleen in de sluis, wat een luxe. We zijn blijkbaar de enige die deze kant op gaan vanuit Lauwersoog, want het is uitgestorven op het wad.

Op de motor is het een lange tocht, en ik blijf het een onduidelijke route vinden, een paar keer onderweg veranderd de stroomrichting, en waar je in het ene geultje Bakboord van de rode tonnen moet blijven, de andere keer is het juist weer Stuurboord … dat blijft wat spannend met zo weinig water.

Na een lang stuk moteren, en af en toe een puntje fok erbij, komen we een bovenverwachting volle haven van Ameland in. Ik leg de boot 3 dik naast een prachtige Noordkaper, en we verheugen ons op een lekker maaltje bij “Piet Piraat” , het restaurant in de haven. Helaas staat ons een onaangename verassing te wachten, wegens een brand is het restaurant tijdelijk gesloten, dat is balen voor ons, maar natuurlijk verschrikkelijk voor de uitbater, na de verplichte Corona sluiting nu ook nog eens langer dicht moeten blijven, en dat ik het hoogseizoen ! …

We boeken nog een nachtje bij, het waait aardig, en het is maar een kort weekje, zaterdag moet ik alweer thuis zijn. Terschelling is tegen de wind in, en om nu alweer terug naar Lauwersoog te varen … neh …

De volgende dag lopen we naar het dorpje, we kopen wat spulletjes, een paar flessen Amelander commandeurtje, eten een ijsje, en gaan weer richting de boot.

Donderdags waait het wederom ca 15 knopen, en 3 uurtjes voor Hoogwater zet ik weer koers naar Lauwersoog, ditmaal staat de wind perfect, en geholpen door de stroming vliegen we met 9 knopen over het eerste wantij, ditmaal is het erg druk, en ik haal de ene na de ander platbodem in, phoe, dit gaat serieus hard, veel sneller dan verwacht !

De Eowyn zeilt met een rifje in het prachtige nieuwe grootzeil ( thanks @ https://www.supersailstore.nl ) prachtig, en het nieuwe stuurautomaatje lijkt het ook mooi aan te kunnen.

Onderweg een paar momentjes waarbij het me wederom niet duidelijk is of de geul nu BB of SB ligt, gelukkig is mijn dochter van 9 perfect in navigeren en roept van binnenuit wat ik de komende mijl kan verwachten 🙂 top kind !

Na zo’n 3 uurtjes vlieg ik voorbij de Kuipersplaat, en vaar feitelijk op de “T-splitsing” , Bakboord gaat naar Skier, Stuurboord naar Lauwersoog, meer opties hebben we niet, Hoogwater Schiermonnikoog is over ca 30 minuten, ik kijk snel op m’n telefoon en zie dat er veel water bij komt, en de dag erna nog meer zelfs, kortom veilig droogvallen naast de haven … komt niet supergoed uit qua getij ( hoogwater midden in de nacht ) en het waait ondertussen stevig, maar ergens heb ik geen zin om WEER naar Lauwersoog te gaan …

Ik besluit naar Skier te varen, eenmaal in het smalle geultje naar de haven zie ik een boven verwachting grote vloot richting het haventje gaan, daar wil ik niet naar binnen met deze wind, de boot is met zwaard omhoog niet heel makkelijk te manoeuvreren, zeker niet in overvol havenkommetje met zijwind.

Ik besluit de plaat naast de haven weer op te varen, zoals zovaak reeds gedaan … Het is hier echter ook druk, en op de plekjes waar ik normaal lig is eigenlijk geen ruimte.

Even wat context

Nu is de Eowyn een perfecte droogval boot, het schip is hier domweg voor gemaakt. Maar ze heeft 1 groot nadeel, het roer/skeg steekt dieper dan de romp. Dit betekend dat wanneer de skeg de grond beroerd , het ( zeker met het zwaard omhoog ) onmogelijk is, de kop in de wind te draaien. Echter om te ankeren wil je juist wel de kop in de wind, je anker laten zakken en dan ff flink achteruit varen om het ding goed in te graven …

Met weinig wind, is dit geen probleem, door de schroefwerking te gebruiken, en soms met behulp van bijvoorbeeld een 2de ankertje lukt het me altijd wel de boot goed in positie te krijgen. Het is wanneer je met 2 mensen bent al helemaal geen probleem meer, indien die beide weten hoe dit spelletje werkt …

Een smerige truc, die bij “nood” in zachte grond gebruikt kan worden is het zwaard een stukkie uitdraaien, hierdoor werkt dat als een soort geleiderail en kun je alsnog sturen. Maar goed, ik moet solo EN de boot besturen EN het anker uitgooien en dan is het niet ook nog mogelijk om het zwaard te bedienen ( moet van binnenuit ). Tenminste niet bij deze wind.

En toen ging het mis…

Ik voer dicht naast de haven ingang de plaat op, wetende dat daar een diep plekje was, en probeerde op de motor de kop tegen de wind in te draaien. Dit mislukte omdat de skeg blijkbaar een paar keer door het slik ging kreeg ik de kop niet om, en hobbelde ik richting de andere boten. Vooralsnog geen probleem, tijd voor “plan B”, namelijk het anker uitgooien, en door de schroefwerking de kont omtrekken ( en tevens het anker vast trekken ).

Echter, het anker greep niet, en de kont kwam dus niet om, hierdoor begon de boot zijwaarts te drijven, met de skeg in het slik en een krabbend anker, de wind vol op de zijkant. kortom onbestuurbaar.

En dan komt het probleem, iemand moet de boot besturen terwijl het anker omhoog wordt gelierd … maar daar zit 10 meter boot tussen, en dat lukt dus niet alleen ( bij veel wind althans ) … Met verwoede pogingen rende ik van voor naar achter, om het anker steeds verder in te lieren, en dan weer om een klap gas te geven.

Niets hielp en op mijn vragen of iemand aan boord met iets kon helpen kreeg ik geen respons.

Ondertussen stond een schipper op een schouwtje te schreeuwen, dat ik geen idee had waar ik mee bezig was, aan het klungelen was ( klopt ) en daar niets te zoeken had met een dergelijke boot ( de onwetende ) , maar feit was dat ondertussen mijn anker ZIJN anker dreigde op te dreggen, en ik helemaal geen tijd en zin had in discussie, de beste man heeft mijn anker met een pikhaak opgehaald en ik heb snel het zwaard ca 10cm in de slik laten zakken, hierdoor kon ik tenminste weer vooruit sturen, er was nog maar 1 optie op dat moment, het water begon alweer te dalen, en ik dreef te ver die plaat op.

Omdat ik helemaal klaar was met deze situatie en hier naar mijn idee zsm. weg moest, heb ik ben ik plankgas de plaat afgevaren richting lauwersoog, met het anker nog aan de boeg bungelend zette ik de autopilot aan, en rende naar voren om schade te voorkomen, toen ik bij terugkomst in de kuip echter zag dat we bijna een volgende plaat opvoeren en snel 90 graden bij moest sturen was de maat helemaal vol en mijn humeur tot een dieptepunt gezakt.

50 minuten later legden m’n dochtertje en ik de boot veilig aan in de buitenhaven van Lauwersoog en gingen krabben vangen. Toen s’avonds rond etenstijd er onenigheid ontstond over verantwoordelijkheden, taken en interesse, ben ik met de kinderen uit eten geweest terwijl mijn opstappers van boord gingen.

Crux van dit verhaal, zeilen op een dergelijke boot is teamwork, en in sommige situaties is het noodzakelijk heel kort en duidelijk te zijn om gevaar te vermijden, er is dan geen tijd voor discussie of vragen. Met mooi windstil weer kan iedereen de boot solo varen, echter zijn er situaties waarbij dit domweg praktisch zo goed als onmogelijk is. Iemand aan boord met een aantal basisvaardigheden is dan voldoende, touw aantrekken, kunnen sturen, vooruit/achteruit varen, knoop leggen, zwaard lieren of kaartlezen. Dit zijn zaken die ik mijzelf heb geleerd, waarschijnlijk onbewust op hele jonge leeftijd, kan me niet heugen dat iemand mij dat ooit heeft uitgelegd namelijk. Het is daardoor ongelovelijk frustrerend en onbegrijpelijk dat een volwassen iemand niet bij machte is om deze taken al dan niet gedeeltelijk uit te voeren, dit is domweg gevaarlijk. Wanneer je geheel solo vaart, probeer je te voorkomen om in dergelijke situaties terecht te komen, onbewust ga je er echter vanuit dat wanneer er meer mensen aan boord zijn, je meer kunt, wat ook bleek toen mijn neefje van 19 mee voer, ineens is een sluisje of een krappe box dan een stuk minder spannend.

The End

De vrijdag na de lunch de sluis door gevaren, en de boot op z’n plek gelegd, de noodzakelijke spullen eruit, en naar huis. De zondag de boot verder leeg gehaald en schoongemaakt. De vakantie zit er weer op.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *