2016: Opzij, opzij, opzij…

Het is zaterdag 16 juli. Dag 1 van onze zomervakantie, dag 1 van Else haar zomervakantie en de boot is alvast een eindje op weg. Vorige week hebben we haar naar Birdaard gevaren en dat geeft rust. De afgelopen jaren hebben we geleerd dat we het niet leuk vinden om met haast door Leeuwarden te gaan. Dat hebben we maar gehad!

We komen wat moeilijk los
Net als altijd komen we wat moeilijk los van huis. Inpakstress, de laatste boodschappen… het is al 15:00 uur als we de trossen los gooien. Op naar Lauwersoog! We hebben tot 19:00 uur om door de sluis te gaan, denken we. Moet lukken. In Dokkum moeten we lang wachten bij de Eebrug, maar buiten dat hebben we de bruggen aardig mee. We maken ons geen zorgen, tot onze reisgenoten die al op Lauwersoog liggen ons laten weten dat ze toch echt morgen al door gaan naar Borkum. Oef, het tij is vroeg, dus dan moeten we de sluis wel door. We zetten de motor iets harder.

Gas bij
Dan belt Willem: de laatste schutting is al om half zeven! Pardon? De sluis draait tot 19:00 uur volgens de boekjes en volgens mijn berekeningen kunnen we er om 18:45 zijn. Bellen dus. “Nee mevrouw, om zeven uur moet de sluis klaar zijn voor de nacht. Om half zeven doen we de laatste schutting.” Oeps. “Hoe lang hebt u nog varen?” Goed, we geven nog wat gas bij en ik spreek af dat als we 18:35 gaan halen, dat ik dan nog even bel. En zo gezegd, zo gedaan. Zo hard liepen we nooit op de motor, maar als we aankomen bij de sluis hebben we dankzij twee telefoontjes rood-groen en kunnen we mee in de laatste schutting. Door de sluis zien we nog net de jachten vertrekken voor de Colin Archer Memorial Race van Lauwersoog naar Larvic (Noorwegen). Wat prachtig…

Wel een beetje saai
We drinken nog wat met een vriend en collega van Johan en gaan dan een onrustige nacht in. Onze Nils met z’n negen maanden moet nog wat wennen. Gelukkig is het tij gunstig en hoeven we pas rond zevenen los. Zeilen op zout, wind mee dus gevoelsmatig heerlijk rustig. En gezien we allebei de laatste jaren de giek gevangen hebben (Johan zelfs heel recent), hebben we wel weer enig ontzag. Het is een mooie tocht, al blijft dat voor de wind zeilen wel een beetje saai. Op Borkum komen we niet verder dan een rondje haven en de Waddendijk. Oh ja, buggy’s zijn niet heel ideaal als je in Port Henry ligt. Weten we dat ook weer.

Else snoept bramen vers van de struik en wij proberen in de vakantiemodus te komen. ’s Avonds een borrel met Willem en Monique en dan klaar voor de nacht en de volgende tocht: op naar Norderney! We willen door, door, doorrrrrrr.

Het fenomeen zand
We hebben wederom een mooie tocht naar Norderney. We vinden een plekje waar onze Jeanneau Fantasia keurig in past en Else krijgt meteen snoep cadeau van de buurman. Ze gaat vervolgens lekker met haar nichtjes (9 en 6) spelen. Met de kids brengen we nog een kort bezoek aan het surfstrand bij de haven. Maar doordat het eb is, is het water niet te bereiken. En het zand is door glas (bierflesjes) en smerigheden niet echt geschikt voor blote kindervoetjes. Nils is niet onverdeeld enthousiast over het fenomeen ‘zand’ en we houden het al snel voor gezien. Johan doet even wat boodschappen bij de Penny’s niet al te ver van de haven. Na wederom een brakke nacht zijn we klaar om door te gaan.

 

Doorrrrrr
Het blijft prachtig om onder Norderney langs te varen. Niet in de minste plaats door de grote groep zeehonden op het oostelijke puntje van het eiland. Else en Nils kijken hun ogen uit. We hebben Langeoog als doel. De Waddenzee is vlak en voor we het weten liggen we voor de haveningang. “Door naar Spiekeroog?”, roepen de medereizigers vanaf de Senang. Door naar Spiekeroog!

Maar we blijven niet…
Spiekeroog is zonnig en prachtig. We lopen de haven binnen, mooi op tijd voor het water weer weg is. Samen met de kids gaan we even het eiland op. Het dorp op Spiekeroog is prachtig, er zit een goede bakker (helaas al dicht als wij komen) en we besluiten wat te gaan eten in een van de restaurantjes. Nils eet Else haar bord spaghetti leeg en op Else na kunnen we er wel weer even tegen aan. Gelukkig voor Else zit er ook nog een goede ijscoboer.

Spiekeroog is een van de mooiste en fijnste eilanden van het Oost-Friese Wad, maar we blijven niet. We hebben namelijk grootse plannen en de wind is morgen goed. Hoera, na een hele winter dromen en Google-en: we gaan naar Helgoland! Wordt vervolgd…

Vakantieblog 2016: 16 tot en met 19 juli, Birdaard – Lauwersoog – Borkum – Norderney – Spiekeroog.