Wanneer we wakker worden in Marina Makkum, blijkt het weerbeeld te zijn veranderd. De zon wordt tegengehouden door dikke regenwolken, en spoedig regent het hard. Pas rond het middaguur klaart het op, en maken we aanstalten om te vertrekken richting Stavoren.
De wind is een kleine 5bft, dus we verheugen ons op een dagje lekker zeilen, geen stroming, geen ondieptes, dus relaxed … althans, dat was het idee. Eenmaal op het IJsselmeer blijkt de windrichting niet echt gunstig, en moeten we opkruisen. Omdat Makkum aan lagerwal ligt staat er een vervelende golfslag, het kost veel energie om de snelheid goed in de boot te houden, regelmatig worden we bijna stil gelegd door een wat grotere golf.
Na een paar uurtjes voelen zowel Nienke als JPD zich niet meer zo fit, bij elke overstag manouvre duikt een van ons naar binnen om de kleine meid zo neer te zetten dat ze nog enigzins comfortabel zit, maar ook het altijd zo vrolijke gezichtje van onze stoere meid wordt wat bleekjes, en ze heeft het duidelijk niet naar haar zin. We kijken om ons heen, en beseffen dat Stavoren nog een paar uurtjes hakken is, naast ons zien we Hindelopen en Workum in het zonnetje liggen …
Een blik op de navigatielaptop geeft aan dat wanneer we de huidige koers ongeveer vasthouden we zo Workum binnen kunnen varen, we kijken elkaar aan, en zonder er veel woorden aan vuil te maken rollen we een kwartiertje later plat voor het lappie Workum binnen. Eenmaal in de beschutting strijken we de zeiltjes, trekken de zeilpakken uit, en komt de kleine meid weer aan dek, heerlijk de rust is weer terug gekeerd, en in het zonnetje pruttelen we door het mooie stadje.
Later die middag vinden we een mooi marrekriteplekje nabij het Gaastmeer. Ons jongste bemanningslid is enigzins beteuterd wanneer ze ontdekt dat dit eilandje geen speeltuin heeft, en dat krabbetjes vangen hier ook niet wil. Maar we zijn blij dat we niet rond etenstijd voor de sluis van Stavoren liggen te wachten, we zijn blij met onze keus voor Workum.