Een baby aan boord, hoe moeilijk kan het zijn? Else ging voor het eerst mee toen ze vijf weken was en was vier maanden tijdens onze eerste zeilvakantie. Heerlijk was dat, weet ik nog. Dus nu het weer de mooi-weer-zeilers eindelijk weer het water op stuurt, twijfelden wij geen moment: baby mee, hoe moeilijk kan het zijn? Pfoe, viel dat even tegen.
Een goede leer:
- geen kind is gelijk;
- een baby van 4 maanden is anders dan een baby van 7 maanden;
- het ritme aan boord is anders dan thuis.
Want oh oh oh, schreeuwen dat ons kleine spook deed. Niet willen slapen in de travelcot, niet willen spelen in de punt. Niks was goed. En ik, moeders, maar vasthouden aan zijn ritme. Tot ik me realiseerde wat ik was vergeten: meebewegen. Het geeft niks als Nils aan boord een ander ritme heeft dan thuis. De enige manier om het gezellig te hebben met zijn allen is meebewegen in de grillen en grollen van onze baby. En dat jongetje van 7 maanden die het Konijneneiland bij elkaar schreeuwde, omdat hij niet wilde slapen? Zodra de trossen weer los gingen en het zeil omhoog sliep hij als een roosje…