Tja … we dreven weer … de haven van Schier liep leeg … en we moesten bootschappen doen … wat is wijsheid …
We hadden de keus, of 3 a 4 dik aanleggen, en eind lopen om boodschappen te doen, of uurtje zeilen naar de Boze Wifi ( die houden we erin ).
Duidelijk, ankerop, zeilen op, en mooi richting de sluis, rond lunchtijd legden we de boot vast aan de kade bij het restaurant, en 30 minuten later zat de koelkast weer vol.
De temperatuur begon al weer flink te stijgen, snel weg van de wal, en het anker uit gesmeten op het Lauwersmeer … dat was beter …
Keuzes … keuzes … ik had in principe nog een aantal dagen vakantie, maar vriendin moest eigenlijk donderdagavond wel weer thuis zijn. Is het dan nog leuk om alleen met de kids door te varen, en vervoer te regelen, of zal ik slim zijn, en varen we met z’n vijven rustig richting thuishaven … denk denk denk … het weerbericht leek ook niet super, meer wind, westelijk, buien, regen … hmmmzzz …
Ik besloot het laatste te doen, en er stond een mooi windje, kortom, zeiltjes omhoog, ankerop, en eens kijken hoe die ouwe Feeling wou lopen met vol tuig en het nieuwe grootzeil, ik had de toplat nog wat strakker gezet, en het voorlijk nog eens wat verder dan gebruikelijk doorgezet, wauw … dat loopt … wat een verschil in acceleratie, niet eerst scheef en dan vooruit, maar direct goed, en ook de balans van de boot was mooi, helaas ken ik het Lauwersmeer nog niet goed, en moest ik dus ook op de ondieptes en navigatie letten, maar de boot liep als een speer.
Dat was me eerder, met het hele kleine beetje wind wat we hadden op het tripje naar Ameland ook al opgevallen, er zat direct snelheid in de boot. Maar wat is het opdoeken van zo’n nieuw zeil een drama, je bent er natuurlijk heel voorzichtig meer, maar het ding is ook hartstikke stug en glad en dondert dus steeds weer van de giek … misschien toch maar eens kijken naar Lazy jacks of iets dergelijks … want solo is dit heel lastig.
anyhoe, ergens in de middag arriveerden we in Dokkum, en pikten iom de havenmeester het laatste plekje in, dat lag perfect, de jongens hadden schik op het voordek en zaten mooi naar auto’s te kijken, terwijl ik de boot even af kon spoelen en ontdoen van z’n laagje zout en modder.
De volgende ochtend, na een prima nacht, via Leeuwarden door naar Eernewoude, het weer veranderde, onderweg paar regenbuien, maar ach, ook wel even lekker na al die hitte.
In het haventje van Eernewoude een prachtig plekkie in een box gevonden, boot lag ongeveer klem, hartstikke goed … helaas was ik nog steeds niet fit.
De volgde dag in de loop van de ochtend, op het fokje door de Alde Feanen, en via de Pean , Nes en Akkrum ( alwaar we m’n eerste kajuitbootje, de Jouet Sheriff genaamd Frya spotten in de haven ) door naar Terherne.
Mijn lieve ouders hadden m’n auto daar al naar toe gebracht, en dus was het een kwestie van inladen en wegwezen, die avond waren we weer op tijd voor de warme prak thuis en zat de vakantie er op.
Hoi, met veel plezier lees ik je verhalen. Sinds kort in het bezit van een jouet sheriff, zonder zeil ed.. en al speurende kwam ik hier. Traject van opknappen start komende winter. Leuk werk denk ik. Daarna veel buiten zijn en ooit de waddenzee trotseren. Groet, Chris. Leeuwarden
Hoi Johan,
Zojuist je vakantieverhalen gelezen. Ik geniet daar van.
Groeten Joukje