In de haven van Ameland troffen we de eigenaar van een Sunway 27, zoals de Jeanneau Fantasia 27 heette toen die de laatste paar jaren van z’n produktie is verkocht.
Deze boot was eveneens voorzien van de machtige Yanmar 1GM10 , met een wereldschokkende 9 pk’s niet echt overbemeten naar mijn mening, en dus vroeg ik de eigenaar of hij ook vond dat de boot wel wat weinig motorvermogen had. Hij ontkende dit, en vertelde me dat ze met gemak 6 knopen konden varen. Dit tot mijn verbazing, want rond de 4.5, met af en toe een uitschieter naar 5 knopen vind ik de motor klinken alsof deze op de max zit, ik heb dan echter nog wel gas over. De andere Jeanneau bezitter vermelde hierbij dat hij niet schroomde om bij een warme motor plankgas te geven, en meldde dat dit geen problemen gaf.
De volgende dag, met Terschelling als doel, besloten we na het onder zeil passeren van de Ballumerbocht, de motor bij te zetten, we hadden net een flinke bui gehad, en stevig kunnen zeilen, maar nu viel de wind weg en regende het pijpestelen.
de Senang in een buitje in de Ballumerbocht onder Ameland
Toen de motor warm was, gaf ik eens wat meer gas dan gebruikelijk, en warempel, de 5.5 knp (GPS dus SOG) werd zonder moeite gehaald. Een 30 minuten later was het mis, een luide alarmtoon uit het instrumentenpaneel maakte duidelijk dat er iets mis was. Snel gas terug, en op de knieen voor het paneel werd duidelijk waarom, het lampje “water” brandde, waarop ik me naar de uitlaat spoedde. Hier bleek nog koelwater uit te komen, wat me enigszins geruststelde.
Toch de motor uitgezet, dit ondanks dat ik snap dat een motor het beste koelt als deze rustig draait. De Highaspect fok werd snel gehesen, en de stuurautomaat ingeschakeld, telefonisch direct aan de Senang laten weten dat wij een ‘probleempje’ hadden.
Hierop ben ik de kajuit ingedoken, en heb de impeller van de motor verwijderd voor inspectie, deze bleek echter zo goed als nieuw. Ook kwam er voldoende koelwater naar binnen door de aanvoer. Hierop heb ik de impeller weer teruggeplaatst, en de motor gestart, geen probleem, voldoende koelwater en geen alarm meer. Vanaf dat moment maar weer mijn gevoel gelijk gegeven en minder gas gegeven, de topsnelheid van ca 5 knp knopen nemen we dan wel voor lief.
De tocht naar Terschelling was een bijzondere, Terschelling naar Ameland hebben we meerdere keren gevaren, maar de andere kant op nog nooit. Nadeel was dat we wederom het grootste deel wind en stoom tegen hadden, en ook nog eens vloed, waardoor het tochtje langs de zandplaat nabij de blauwebalg waar normaal altijd honderden zeehonden in de luwte liggen, nu wat minder spectaculair was, op het kleine stukje zandbank wat boven water uitstak waren slechts enkele zeehonden te zien.
Waterhoosje
Het weer werd onstuimiger, de wind, en vooral golfslag werden heftiger, en op alleen het motortje kwamen we nog amper vooruit, achter ons zagen we in de Ballumerbocht een windhoosje. Door een snaarstrak getrokken en gereefd grootzeil bij te zetten konden we scherp opkruisend toch nog wat gang maken, we bereikten uiteindelijk enkele uren na de Senang behoorlijk moe maar voldaan de volle haven van Terschelling.
Hobbelig zeetje onder Terschelling